W sprawach dotyczących zdrowia i życia nigdy nie możemy być pewni, że wszystko pójdzie po naszej myśli. Udając się do lekarza, zdajemy się na jego doświadczenie i wiedzę nabyte w trakcie studiów i późniejszej praktyki. Z tego powodu lekarz jest jednym z zawodów zaufania publicznego. Ufamy, że się Nami dobrze zaopiekuje. Co jednak, gdy coś pójdzie nie tak? Co, gdy lekarz popełni błąd? Jakie roszczenia Nam przysługują? Czym jest zadośćuczynienie?
Wadliwe i nieprawidłowe postępowanie lekarza możesz zgłosić na kilka sposobów. Omówiliśmy już, jak i gdzie zgłosić błąd medyczny. Jeżeli w wyniku działania medyka doznałeś szkody, możesz domagać się:
- zadośćuczynienia;
- odszkodowania;
- renty.
Czym jest zadośćuczynienie?
Odszkodowanie i renta służą naprawieniu szkody na osobie o charakterze majątkowym (tj. szkody, której doznałeś w majątku wskutek doznanego uszczerbku na zdrowiu – np. koszty leczenia, rehabilitacji itd.). Zadośćuczynienie służy zaś naprawieniu szkody na osobie o charakterze niemajątkowym. Jest to świadczenie, które ma rekompensować krzywdę, jaką doznałeś (ból, cierpienie). Podstawą dochodzenia zadośćuczynienia jest art. 445 Kodeksu cywilnego.
Co sąd weźmie pod uwagę przy określaniu kwoty zadośćuczynienia?
Nie ma zamkniętego katalogu okoliczności, które sąd uwzględnia w takich sprawach. Wszystko zależy od konkretnego przypadku. Zazwyczaj bierze się pod uwagę:
- wiek poszkodowanego;
- doznane urazy;
- trwałość uszczerbku na zdrowiu (nieraz również procentowy uszczerbek na zdrowiu, który jest określany przez właściwych biegłych);
- ból, cierpienie, ich intensywność;
- przebieg procesu leczenia i rehabilitacji (w tym m.in. fakt przebywania w śpiączce i konieczność żywienia pozajelitowego, poruszanie się z pomocą wózka/kul/balkonika itd.);
- samodzielność po doznanym urazie (to przy jakich czynnościach, przez jaki czas poszkodowany potrzebował pomocy);
- powstałe utrudnienia życiowe, ograniczenia (np. gdy w wyniku błędu medycznego jedna ręka poszkodowanego jest całkowicie niesprawna);
- wystąpienie zaburzeń w zakresie zdrowia psychicznego;
- zmiany w życiu codziennym (np. w zakresie uprawiania sportów, spotkań towarzyskich, planów na przyszłość, pracy);
- konieczność odmiennego urządzenia sobie życia;
- odnalezienie się w nowej rzeczywistości i zdolność jej zaakceptowania.
Jaką kwotę zadośćuczynienia możesz uzyskać?
Nie ma na to jednoznacznej odpowiedzi. Kwota, jakiej możesz się domagać, zależy od rodzaju i rozległości uszczerbku, jego skutków i wielu innych rzeczy. Decydując się na kwotę, której chcesz dochodzić, możesz posiłkować się orzeczeniami dotyczącymi podobnych spraw.
Jak ubiegać się o zadośćuczynienie?
W pierwszej kolejności możesz spróbować drogi ugodowej, pozasądowej. Przygotuj zgłoszenie szkody i wezwanie do zapłaty, a następnie skieruj je do odpowiedniego podmiotu (sprawcy lub jego ubezpieczyciela).
Jeżeli nie uda się zakończyć sprawy ugodowo, możesz złożyć pozew we właściwym sądzie i tym samym wszcząć postępowanie cywilne.
Przydatne orzeczenia
Poniżej zamieszczamy orzeczenia, które mogą Ci się przydać, jeżeli zdecydujesz się spróbować swoich sił i samodzielnie dochodzić zadośćuczynienia.
1
„Przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia, które ze swej istoty ma jednorazowo rekompensować całą krzywdę (a więc również skutki przyszłe), ustalone w sprawie trwałe skutki zdarzenia powinny być szczególnie wnikliwie uwzględniane tak, by te „przyszłe” elementy krzywdy zostały „z góry” zrekompensowane w przyznanym już zadośćuczynieniu”
– wyrok SA w Lublinie, 05.05.2020 r., I ACa 241/20.
2
„Doniosłą rolę w procesie ustalania wysokości zadośćuczynienia odgrywa wiek poszkodowanego, ponieważ intensywność cierpień z powodu kalectwa z reguły jest silniejsza u człowieka młodego. Należy także uwzględnić, jaki wpływ wywarło zdarzenie wyrządzające szkodę na dotychczasowy sposób życia poszkodowanego. Wysokość zadośćuczynienia, odpowiadająca doznanej krzywdzie, powinna przynosić poszkodowanemu równowagę emocjonalną, naruszoną przez doznane cierpienia psychiczne i fizyczne”
– wyrok SA w Białymstoku, 18.03.2016 r., I Aca 1042/15.
3
„Zastosowanie tych postulatów przy rozstrzyganiu konkretnej sprawy wymaga uwzględnienia wszelkich okoliczności dotyczących samego zdarzenia (jego charakteru czy przebiegu) oraz skutków, jakie zdarzenie niesie dla poszkodowanego.
Wśród tych ostatnich należy mieć na uwadze rodzaj doznanych obrażeń (ich rozległość i charakter, dolegliwości bólowe, uciążliwość, ale także związane z obrażeniami zagrożenie dla życia i zdrowia i wynikające stąd obawy i lęki), długotrwałość i intensywność leczenia (w tym zabiegi operacyjne, zakres ingerencji medycznej, powikłania wynikające z urazu), a także skutki dla późniejszego życia i funkcjonowania poszkodowanego, zarówno w jego sferze zawodowej, jak i w życiu prywatnym (zwłaszcza ograniczenia w codziennym funkcjonowaniu będące wynikiem urazu, konieczność rezygnacji z pracy lub hobby, konieczność korzystania z pomocy osoby trzeciej, trwałość uszczerbku na zdrowiu, późniejsze, utrwalone dolegliwości bólowe).
Z uwagi na zasadę jednokrotności zadośćuczynienia istotne jest, by przyznana z tego tytułu kwota była wynikiem analizy całokształtu sytuacji, w której na skutek zdarzenia znajdował i znajduje się obecnie poszkodowany, a nadto by uwzględniała rokowania co do jego sytuacji na przyszłość”
– wyrok SA w Katowicach, 10.01.2018 r., V ACa 106/17.
To tylko parę z bardzo licznych orzeczeń dotyczących zadośćuczynienia. Jeżeli stwierdzisz, że potrzebujesz pomocy przy sporządzeniu odpowiedniego pisma lub przy prowadzeniu sprawy, zapraszamy do kontaktu.
__________________________
Zapoznaj się również z artykułem dotyczącym roszczeń osób poszkodowanych w wypadkach komunikacyjnych – tam również znajdziesz przydatne informacje.